اعتماد: وقتی مساله ساده ای به نام رویت هلال اینقدر مشکل می شود، مسائل مهم سیاسی-اقتصادی را چگونه می خواهیم حل کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۷۵۲۵۸
اعتماد نوشت: اگر خاطرات مرحوم آقای هاشمی را مرور کنید، از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۷ (آخرین سالی که تاکنون این خاطرات منتشر شده است) دیدن ماه شوال و اعلام عید فطر، تقریبا هر سال تبدیل به یک مساله شده بود، در حالی که این مساله برای ماههای دیگر وجود ندارد. این پرسش مطرح است که واقعا چرا؟
بیایید به صد سال پیش برویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگر من ماه را ببینم، بر من واجب است که روز بعد افطار کنم و اگر شما اطمینانی به ادعای من نداشته باشید، واجب است روزه بگیرید. در حالی که در واقعیت بیرونی یکی از این دو درست است و نه هر دو. پس مساله واقعیت بیرونی نیست، بلکه اطمینان مکلف است.
جالب اینکه تعطیلات رسمی در ایران عموما بر اساس تقویم قمری است و همه تعطیلات بر اساس محاسبات موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران مندرج در تقویم رسمی عمل میشود جز مورد خاص عید فطر. تا به حال نشده که عاشورا را تغییر دهند یا اگر هم بوده چنان نادر است که به یاد نداریم.
ماجرا چیست؟ چه اهمیتی دارد؟ اصولا چه فرقی دارد که ماه ۲۹ روز باشد یا ۳۰ روز؟ آیا اصولا شرع درگیر چنین مسائل شکلی است؟ یا آنقدر انجام تکالیف را سخت و پیچیده و طاقتفرسا میکند که پس از ۴۳ سال و در قرن ۲۱ هنوز نتوانیم ماجرای به این سادگی را حل کنیم؟ آیا اصولا دیدن ماه مسالهای شرعی است؟ اصل موضوع شرعی و مستلزم فتواست. ولی دیدن یا ندیدن آن موضوعی خارجی و مصداقی است و به مکلف برمیگردد. به نظر میرسد که بر اساس شرع که آن نیز تایید رفتار عادی مردم جوامع گذشته بوده، دیدن ماه با چشم عادی منظور است، چون قبلا وسیله دیگری نبود و اصولا نیازی هم به نوع دیگری از دیدن هم نیست.
فقط دو نکته میماند؛ اول اینکه اکنون امکان دیده شدن ماه با چشم عادی قابل محاسبه است و علم نجوم پاسخ قطعی میدهد که در یک منطقه جغرافیایی معین، ماه چه زمانی قابل دیده شدن است و نیازی به این همه هزینههای اضافی و تجهیزات ندارد. اگر هم با چشم دیده نشود، ناشی از غلظت هوا یا ابری بودن و امثال آن است.
نکته دوم اینکه محدوده جغرافیایی تعمیم رویت ماه برای اعلام عید تا کجاها صادق است؟ در قدیم چنین مشکلی نبود، زیرا به همان مکان دیده شده تعمیم میدادند، چون امکان اطلاعرسانی سریع میان مناطق وجود نداشت. اکنون چنین نیست، دنیا یکپارچه و به قول معروف برخط یا آنلاین شده است. برای این پرسش فقها میتوانند فتوا دهند، البته به علل گوناگون و به لحاظ اداری و اجرایی و بهطور رسمی باید فتوای فقیه حاکم در عمل اجرا شود. تعیین مصداق آن نیز به عهده نهاد علمی مرتبط با نجوم است.
شاید بتوان گفت که مبنای فتوا برای تعمیم منطقه جغرافیایی نیز باید بر اساس پدیده جدید سیاست یعنی واحد جغرافیایی ملی یا کشوری باشد و اگر در یک نقطه از کشور امکان دیده شدن ماه باشد، آن را برای همه کشور منظور کنند. این کار نیز فقط از طریق محاسبات دانشمندان به دست میآید. آنان به راحتی نشان میدهند که به لحاظ علمی آیا در هیچ نقطهای از این سرزمین، امکان دیده شدن ماه با چشم غیرمسلح وجود دارد یا خیر؟
علم نجوم و همه علوم دیگر محصول اراده خداوند است و چیزی غیر از این نیست و دلیلی ندارد به شیوههایی متوسل شد که در مراحل پیش از علم رایج بوده است. این شکلگرایی و اخباریگری بیثمر و حتی زیانبار که دین را از محتوای خودش خالی میکند و به امور شکلی میپردازد، به زیان دینداری است.
مگر اوقات طلوع آفتاب یا اذان صبح و مغرب و ماههای دیگر سال را جز از طریق این علم تعیین میکنید؟ دیدن ماه شوال چه فرقی با این موارد دارد؟ دنیا در حال فرستادن تجهیزات برای رصد کهکشانها به فاصله دهها میلیون کیلومتر آن سوی زمین است، حتی اندازه گرفتهاند که ماه هر سال حدود ۴ سانتیمتر از زمین دور میشود، آنگاه در اینجا اندر خم این هستیم که ماه را با دوربین در قلل کوهها و در ۱۵۰ نقطه کشور ببینیم!! تازه شهادت زنان هم در دیدن ماه اعتبار ندارد.
این هیچ فرقی ندارد با اینکه امروز برای سفر به چین به جای هواپیما، قاطر و شتر سوار شویم. هنگامی که مسالهای به این سادگی را نتوان حل کرد چگونه انتظار باید داشت که موضوعات بسیار مهمتر و پیچیده مثل اقتصاد و سیاست را حل کرد؟ واقعا چرا؟
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: دیدن ماه دیده شدن بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۷۵۲۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی سطح کاندیداها پایین است، انتخابات به همین سردی برگزار می شود که اکنون با آن روبرو هستیم
به گزارش خبرآنلاین،در حالی روز جمعه مرحله دوم انتخابات مجلس شورایاسلامی برگزار میشود که فضای کشور نه در بعد سیاسی و نه از جنبه اجتماعی تناسبی با انتخابات ندارد؛ حتی در حوزههایی که بهطور سنتی تحرکات انتخاباتی و تبلیغات بیشتری انجام میشد، دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم چندان محلی از اعراب ندارد.
بنا به گزارش سایت الف، این سکون سیاسی حتی در سطح تهران هم خودنمایی کرده و نسبت به ادوار مشابهی که انتخابات پارلمانی به دور دوم کشیده میشد، پایتخت رنگ انتخاباتی بهخود نگرفته.
مقایسه مرحله دوم انتخابات مجلس هشتم با دوره کنونی، گواهی است بر این امر. هر چند که برخی دگرگونی در شکل تبلیغات، تحولات تکنولوژیکی و ارتباطی را دلیل بر بیگانگی محیط شهری با انتخابات ذکر کنند اما در رسانههای آنلاین، فضای مجازی و شبکههای اجتماعی هم آنچنان نشان چندانی از انتخابات یافت نمیشود.
اینکه انتخابات از سال ۹۸ با کاهش مشارکت مواجه شده مسئلهای قابل انکار نیست که واکاوی و ریشهیابی این امر فرصتی مجزا را میطلبد اما دلایل فضای سرد سیاسی موجود صرفاً به دلسردی جامعه از شرایط کنونی و تنگناها و حتی ناکارآمدی نهادهای سیاسی بازنمیگردد بلکه بخش قابلتوجه آن بهدلیل کنشورزی غلط سیاسیونی است که بدون استنباط مقتضیات این عرصه خود را واجد پوشیدن ردای سیاست قلمداد میکنند.
انتخابات، امری یکسویه و منوط به مردم نیست بلکه واکنشی است از سوی آنان به شکل و کیفیت سیاستورزی فعالین این عرصه. آن نامزدی که خود را شایسته وکالت ملت و نشستن بر کرسی نمایندگی میداند باید توانایی اثبات خود نزد مردم و ایجاد تصوری مبنی بر کارآمدیاش را داشته باشد اما گویا در حال حاضر نیازی به این امر نیست.
بسیاری از کاندیداها در سطح کشوری نه واجد راهبرد مشخصی برای نقشآفرینی در مجلس هستند و نه دارای نگرش و چهارچوب فکری روشنی برای فعالیت سیاسی.
بسیاری با نزدیکشدن به لیستهای انتخاباتی در پی رسیدن به کرسی بهارستان بوده و همین امر، سطح کنش سیاسی را تنزل داده است. قاطبه کسانی که تصمیم به شرکت در انتخابات دارند و حتی آنانی که مردد بوده و در صورت پاسخ به ابهامات خود آمده شرکت در انتخاباتاند، از نوع نگرش کاندیداها اطلاع نداشته و حتی اندک تلاشی هم از سوی داوطلبان برای شناساندن خود به مردم انجام نمیشود و گویی یک بینیازی خاصی از سوی نامزدها به ارتباطگرفتن با جامعه مشاهده میشود که همین مسئله یکی از عواملی است که فضای سیاسی را با سکون و سردی مواجه کرده.
23302
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904130